Berichten

Beste Peter R. de Vries,

Uit al die reacties op jouw overlijden blijkt maar weer dat je een onuitwisbare indruk hebt achtergelaten. Op iedereen. De waardering voor al je moed, doorzettingsvermogen en vastberadenheid is oneindig. Superlatieven over jouw werk en jouw persoonlijkheid schieten tekort. Jij danste dapper en vol goede moed over dun ijs op een meer vol ijzingwekkende misdaad.

Jij trok je bek open, toen iedereen de andere kant op keek. Jij maakte vijanden, flipte oude tegels ondersteboven en schroomde niet om vuile handen te maken. Met altijd hetzelfde doel: het speuren naar dat allerlaatste sprankje hoop. Jij bracht temperatuur in cold cases en wrikte meerdere dossiers los die al jarenlang vastzaten, waarna gerechtigheid uiteindelijk toch kon zegevieren.

Angst kende je niet. Althans, zo deed je het voorkomen. Waar anderen zich gauw naar de oever van dat eerdergenoemde meer bewogen, sprong jij nog eens een keer extra hard op dat dunne ijs. Dat heeft iedereen kunnen zien toen jij besloot om de vertrouwenspersoon te worden van Nabil B., de kroongetuige in het Marengo-proces. Waarschijnlijk is dat de sprong geweest waardoor je door het ijs zakte. In dat meer vol gewetenloze, onverbiddelijke kutventjes – Neerlands hoop – die alles, maar dan ook werkelijk alles, doen voor een halve belofte van een zak geld.

Zoals Klaas Wilting – oud-politiewoordvoerder – zei: “Ik hoor allemaal grote woorden vanuit onze politiek, maar hun beleid ligt aan deze verschrikkelijke aanslag ten grondslag. Door eindeloze bezuinigingen op de politie, kunnen we te weinig de wijk in. Daardoor ontwikkelen zich broeinesten van jochies die dit soort delicten begaan zonder een uur minder te slapen.” Het is inderdaad tijd dat er in Den Haag een lading spiegels worden afgeleverd.

Hetgeen wat jou is overkomen, had nooit mogen gebeuren. Niets mag de journalistiek de mond snoeren. Zelfs niet als ‘ze’ hiertoe een poging wagen door één van de meest smerige, laffe, achterlijke en walgelijke manieren te kiezen. Opdat ook maar iemand een tiende van jouw werk voort mag zetten, ‘on bended knee, there is no way to be free’. Tot slot, één ding is in ieder geval zeker: daar waar je vijanden maakte, heb je nog veel meer vrienden gemaakt. Dat blijkt ook nu.

Jouw familie, vrienden en collega’s zijn ontroostbaar. Iedereen zendt hen alle kracht en sterkte toe. Ze zijn daarnaast onnoemelijk trots op je. Ik ook.

Bedankt, Peter. Voor alles.

Als ik op mijn vrije maandagochtend nog een beetje aan het dommelen ben, ontvang ik twee meldingen op mijn telefoon. Het zijn meldingen van de NOS en het RTL Nieuws. ‘Schietpartij in Utrecht, politie houdt rekening met terroristisch motief’, melden beide nieuwsapps. Het blijkt even later, als ik net aan mijn broodje gebakken smac met mayo ben begonnen, dat de zevenendertigjarige Gökman Tanis een schietpartij is gestart in een tram in de Domstad. Op het moment van schrijven mag ik het nog geen terroristische daad noemen, maar wel is bekend dat Tanis drie doden en negen gewonden op zijn geweten heeft.


Ik besef me dat ik een déjà vu heb. Soms is dat leuk of bijzonder, maar in dit geval niet. Afgelopen vrijdag lees ik namelijk, met het slaapzand nog in mijn ogen, ook twee meldingen op mijn telefoon. Het zijn tevens meldingen van de NOS en het RTL Nieuws. Het blijkt dat er een terroristische aanslag is gepleegd in Christchurch, Nieuw-Zeeland. Ik wrijf het slaapzand uit mijn ogen en lees dat er weer eens een krankzinnige psychopaat zijn woorden in daden heeft uitgedrukt. In en om een Moskee in Christchurch, richt de extreemrechtse Brenton Tarrant een bloedbad aan en weet daarmee maar liefst vijftig biddende moslims te doden.


Ik vind het bizar dat mensen, ongeacht welke afkomst dan wel overtuiging iemand heeft, denken iets op te lossen door anderen af te slachten. Wanneer gaat men zich eens realiseren dat met fanatisme en extremisme niets wordt bereikt? Vaak belanden mensen met een sterke overtuiging op een andere planeet. Dit fenomeen heeft al een hoop levens gekost de afgelopen jaren. Ze leven niet meer in het nu en vinden dat de bubbel waarin zij zich bevinden niet geschikt is voor andersdenkenden. Hallo? Keer eens terug op aarde joh! Geweld gebruiken is kansloos. Bemoei je met je eigen zaken, laat mensen met een andere visie in hun waarde of ga eens de dialoog met ze aan. Alleen dan kunnen we dit nutteloze geweld stoppen en kan ik mijn broodje gebakken smac opeten voordat het afgekoeld is.