Berichten

Tom schrijft: ‘Gouwe, ouwe Douwe’

Douwe, ouwe reus. Als ik ‘s ochtends mijn bed uit ga, ben jij het eerste waar ik aan denk. Het is jouw pure energie wat ik in de ochtenduren het liefst tank. Door jouw cafeïne word ik geleidelijk aan wakker. Mijn ontbijt met Douwe en een broodje van de bakker.

Douwe, ouwe reus. Ik weet het heus. Van jouw boontjes krijg ik een hoop energie. Waardoor ik ondanks de boompjes het bos weer even zie. Dankzij jou houd ik het iets langer vol. Dankzij jou is mijn hoofd iets minder vol.

Douwe, ouwe reus. Er gaat niets boven jou tijdens koffietijd. Een ééntweetje tussen jou en een gevulde koek is iets wat ik zeker niet mijd. Een gouden combinatie die ik geregeld langs laat komen. Het is zelfs een combinatie waar ik af en toe van lig te dromen.

Maar soms, dan gaat het allemaal even te gek. De dagen waarop ik je van boven en van onder lek. De dagen dat ik misselijk word van je geur. Wanneer ik de dertiende Douwe van de dag naar binnen pleur. Een overkill dat over mijn tong pist. Heb ik je ooit wel eens gemist?

Douwe, ouwe reus. Maak je maar geen zorgen. Als jouw zwarte goud mijn huig kietelt en langzaam naar binnenstroomt, dan weet ik weer waarover ik heb gedroomd. Die mindere dagen neem ik op de koop toe. Zonder jou, ‘Gouwe, ouwe Douwe’, is er namelijk niets meer wat ik doe.

/door

Tom schrijft: ‘Wakker worden’

*Gaap*, even in mijn ogen wrijven. Nee, wakker ben ik allesbehalve. Een kop koffie en de krant van vandaag moeten daar verandering in brengen. Als ik halfslapend even koppensnel valt mij meteen iets op: ‘Nieuwe keizer, nieuwe jaartelling’. In Japan zal keizer Akihito op dertig april na dertig jaar aftreden. Ongekend, want normaal gesproken treedt een keizer van Japan alleen af wanneer hij overlijdt. Akihito heeft echter drie jaar geleden te kennen gegeven dat het werk te zwaar voor hem is. Daarom draagt hij de troon vroegtijdig over aan zijn zoon Naruhito. Erg bijzonder allemaal, maar het boeit me weinig. De eerste slok koffie is inmiddels wel genuttigd.

Ik lees verder en zie dan dat het Britse parlement op zoek is naar een nieuwe ‘Brexituitweg’. Dat is me toch ook een soap geworden. Groot-Brittannië is inmiddels een beetje die oude kat van je moeder. De hele tijd loopt hij bij de achterdeur te miauwen dat hij naar buiten wil, maar als je de deur opendoet dan blijft hij toch liever binnen. Als ik daarna op internet een filmpje zie van Lagerhuisvoorzitter John Bercow, verbaas ik me over het feit dat hij een zaal bekvechtende volwassenen probeert te kalmeren door meerdere keren ‘’ORDER!’’ te roepen. Het lukt uiteindelijk ook nog. De verbazing wordt even later weggenomen door de aroma die Douwe over mijn tong pist.

Als ik halverwege mijn kopje koffie ben, lees ik dat een keeper dit weekend knock-out is geslagen door een grensrechter. De
wedstrijd tussen VV Uno uit Hoofddorp en het Haarlemse Geel-Wit escaleert in een opstootje, waarin er over en weer geslagen wordt. De hardste klap wordt uitgedeeld door een 34-jarige(!) grensrechter. Hij slaat de keeper van VV Uno bewusteloos en laatstgenoemde loopt een hersenschudding op. De verbazing die Douwe eerder weg had gespoeld, sijpelt weer door. Hoe kan iemand van fucking vierendertig zich zo laten gaan? Ik kan er in ieder geval niet bij.

Zo, op. Ik zet mijn mok in de vaatwasser en geniet nog even van de nasmaak. Ja, de koffie was lekker, maar het nieuws was niet echt spectaculair vandaag. Desondanks ben ik dankzij de krant en de koffie wel een beetje wakker geworden. Daar doe ik het voor. *Gaap*

/door