Daar, daar vliegen we. Op een wit-rood-witte wolk naar de bekerfinale. Zojuist heeft Donny ons naar een 0-1 overwinning geschoten tegen Tottenham Hotspur. We hebben het, na Real en Juventus, wéér geflikt in een uitwedstrijd. Vanaf pole position zijn we op weg naar de finale van de Champions League.
Daar, daar vliegen we. Op een wit-rood-witte wolk naar de return tegen Tottenham. Na een stroef half uurtje hebben we zojuist relatief eenvoudig de eerste prijs van het seizoen gepakt. De KNVB-beker gaat, na een 4-0 overwinning op Willem II, mee naar Amsterdam. Heerlijk natuurlijk, maar we willen meer.
Daar, daar vliegen we nog steeds. Op een wit-rood-witte wolk zwevend naar de finale van de Champions League. Matthijs, our fearless leader, knikt ons al vroeg naar 1-0. Hakim, onze baltovenaar, maakt even later zelfs 2-0. Pole position? Tottenham is zojuist een ronde ingehaald.
Daar, daar vliegen we eruit. Van onze wit-rood-witte wolk naar plat op de bek. Mijlenver van een zachte landing. Lucas Moura vervolmaakt namens de ‘Spurs’ zijn hattrick in de aller-, aller-, allerlaatste fucking seconde en we zijn uitgeschakeld.
Daar, daar lopen we. Kijkend naar de wit-rood-witte wolken in de lucht. Zwalkend van de dreun van Moura richting het kampioenschap. Eerste minuut, 1-0 achter. Dit meen je toch niet. Kruipend gaan we verder. Nog eenmaal kijkend naar die wit-rood-witte wolken waarop het zo fijn was.
Maar als het woordje opgeven door je hoofd schiet, dan is er altijd Klaas Jan. Ouwe, lepe goalgetter. Hij trekt de stand gelijk. Donny maakt op slag van rust zelfs 2-1. Vijf minuten na de thee schiet Guusje Til AZ in Alkmaar op voorsprong tegen concurrent PSV.
Daar, daar stappen we weer op. Op een wit-rood-witte wolk. Dusan tekent voor 3-1 en 4-1. We gaan winnen. De laatste vijf minuten van AZ – PSV zien we op de schermen in de Johan Cruijff ArenA. PSV blijkt niet bij machte om de gelijkmaker te produceren. We hebben de halve finale van de Champions League bereikt, de beker gewonnen en zojuist officieus het kampioenschap behaald. De komende zomer komen we er niet meer af. Van die wit-rood-witte wolk, want op die wit-rood-witte wolk is het leven toch het fijnst.
